Up to Laos

Zo begonnen we dus die middag aan onze reis die uiteindelijk maar 23 uur zou duren. Nadat we een uur langs de kant van een weg hadden gewacht met een hele groep kwam er een busje die veel te klein was om allemaal in te kunnen zitten. We stonden dus in het gangpad maar iedereen kon er de lol wel van inzien. Maar toen werden we gedropt bij het busstation en de rest moest blijven zitten, we hadden het bij een ander tour operator geboekt en zo belande we dus in een bus met alleen locals die geen Engels spraken, een best leuke ervaring.

We waren nog aardig gesloopt dus zodra we weggereden was ik vertrokken om een paar uur later weer wakker te worden, wat te eten en een valium pil te nemen. Ik had dus een goede nacht totdat we om half 7 werden gewekt bij de grensovergang met Laos. Ik en Elie moesten nog een pasfoto laten maken. Nadat we van hutje naar huisje waren gestuurd vonden we uiteindelijk een klein gebouwtje waar een man een wit doek tevoorschijn haalde en een paar foto's schoot. Ondertussen was de rest al door met de bus over niemandsland. Wij moesten dus lopen dit was een erg modderig pad maar gelukkig konden we een stuk meeliften met een truck. Daar troffen we Robert en Rob weer aan en moesten we een lange tijd wachten maar uiteindelijk kregen we het visum en konden we onze busrit vervolgen naar Vientiane.

Hier zaten we met dezelfde mensen in een hostel als dat we bij het "busstation" (lees kant van de weg) stonden. Veel van Vientiane hebben we niet gezien want de volgende morgen vertrokken we alweer richting Vang Vieng. Dit is een super relax stadje waar een hoop te doen is. We belande die avond in een bar en het werd weer een mooie avond met onze Canadezen vrienden.

De dag daarna zijn we naar de blue lagoon geweest. De naam zegt het al een beetje, dit is een meertje met blauw water. Dit zag er allemaal super mooi uit maar voordat we hier neer ploften om te chillen en te zwemmen hebben we eerst even de grot van binnen bekeken. Je kon hier op eigen houtje enkele honderden meters inlopen, we zijn dan ook zeker wel een uur in de grot geweest. Daarna was het tijd om vanaf de overhangende boom frond en back flips te doen en wat te relaxen.

Die avond ontmoette we Emma en Jess weer 2 vriendinnen van Rob en Elie en ondertussen dus ook van ons. Die nacht werd ik helaas erg ziek en gooide er alles van voor en achter uit. De rest van de details zal ik achterwegen laten maar het was echt geen pretje.
Ik had meer tijd in de badkamer gespendeerd dan in me bed en voelde me erg beroerd maarja vandaag stond tubing op het programma en dit was de enige kans om te gaan tuben dus met wat tegenzin belande ik uiteindelijk ook in een band op het water.
Er zijn 3 bars langs het water en bij elke bar staan wat mannetjes die je een touw toegooien en je binnenhalen. Bij elk biertje krijg je een gevlochten bandje en deze bandjes zijn dus vrij bekend in heel Zuidoost-Azië.
De eerste bar stelde niet veel voor maar de tweede bar wist wat een feestje was. Hier verloren we water basketbal en bier pong tegen de Canadezen maar dat maakte het er niet minder leuk om.
Omdat ik me nog steeds erg slecht voelde en er wel wat in zag de rivier af te drijven terug naar Vang Vieng koos ik ervoor samen met wat anderen eerder weg te gaan. De meesten gaan na de derde bar terug met een tuk-tuk omdat het stuk daarna te lang is om voor het donker terug te zijn. Omdat we al wat aan de laate kant waren sloegen we de derde bar over en drijven maar. Op een gegeven moment begon het toch wel erg donker te worden en was het einde nog niet in zicht. De 2 maatjes met wie ik de river afdobberde kozen dus voor een tuk-tuk maar ik dacht het kan nooit ver meer zijn en er was nog iemand voor me die ik wel dacht in te kunnen halen. Dit was dus niet zo en daar ging ik dus alleen in het donker de rivier af. Het koste wat moeite maar ik heb uiteindelijk veilig het einde gehaald. Daarna was ik done, ik had al een rustig dagje gehad(ik had maar 3 bandjes) en besloot die avond ook eens lekker niks te doen. Ook wel eens goed na al die dagen feesten.

En ik wou de volgende dag vit zijn want Robert en ik zouden gaan klimmen. We huurden dus klimmateriaal en op naar de klim spot! Helaas doet me kleine teen nog goed zeer dus klimmen op top niveau zat er niet in. Maar des ondanks heb ik toch een route of 7 geklommen waarvan een 6a+ en een 6b+ waar ik een erg mooie lange voorklimval in maakte. Dit was wel op arm kracht omdat ik de zijkant van me rechtervoet niet kon gebruiken. Ook Robert klom nog even 2 routes voor en al met al was het een leuk dagje klimmen!

Die avond raakte ik nog even naar een bar maar dit was alleen om even gedag te zeggen. Ik had waarschijnlijk voedsel vergiftiging en hield nog steeds weinig eten binnen. De volgende morgen ging de wekker weer vroeg want we gaan weer naar Thailand, naar Chiangmai om precies te zijn! En wel met een 24uur durende busrit. That should be fun! *not*